Στα απόνερα του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, για την ονοματοδοσία των Σκοπίων

Τελικά, το συλλαλητήριο έγινε και ενώ κάποιοι, εντός και εκτός συνόρων, έλαβαν τα μηνύματα, που εξέπεμψε, εκ των υπολοίπων, με εξαίρεση την πλειοψηφία που αντιμετωπίζει το γεγονός, όπως και όλες τις εξελίξεις, με σύνεση και προσοχή, κάποιοι ελάχιστοι άρχισαν να το αξιολογούν υποτιμητικά, εστιάζοντας στο αριθμητικό στοιχείο, λ.χ. μερικές δεκάδες, άντε 90.000 χιλιάδες, κ.λ.π., είτε στο ποιοτικό, λ.χ. είναι ακραία στοιχεία, φασίστες, δεξιοί, κ.λ.π..
Κυρίες και κύριοι, Έλληνες και συνέλληνες, πατριώτες και πατριώτισσες, προοδευτικοί και φασίστες και όπως γενικά αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας μας,
στις κρίσιμες αυτές στιγμές που βιώνουμε από κάθε άποψη (οικονομική κατάσταση, μεταναστευτικό, απειλές για γενικότερη ανάφλεξη στα βόρεια και ανατολικά σύνορά μας), καλό θα ήταν να μην δημιουργούνται ερείσματα για νέο διχασμό.
Όποιος θεωρεί ότι ο αγώνας για την ονοματοδοσία των Σκοπίων χάθηκε ας καθίσει στη γωνία και ας ρίχνει την ευθύνη στους προκατόχους του, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να μειώνει το φρόνημα αυτών που πιστεύουν το αντίθετο!!
Και αυτή η διαίρεση σε "φασίστες" και "προοδευτικούς" κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει. Αρκετά κράτησε αυτή η γελοιότητα...
Στο όνομα αυτών των εννοιών, που παρερμηνεύτηκαν κατά το δοκούν, έχουν ασελγήσει πλειάδες και διεκδίκησαν τον τίτλο είτε του "πατριώτη", είτε του αντάρτη "αναρχοκομμουνιστή - κατσαπλιά". Τέτοιες διακρίσεις δεν μπορούν να υπάρχουν πια. Αρκετά τις πληρώσαμε.
Μήπως υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο, που καθορίζει πως θα πρέπει να διαμαρτύρονται οι αληθινοί πατριώτες (άκου έννοια: πού την βρήκα!, διότι ακόμα κι αυτή, σύμφωνα με την λογική που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες, είναι έκφραση για ηλίθιους ρομαντικούς, που, εάν εξακολουθούν να υπάρχουν, τότε θα βρίσκονται χαμένοι σε κάποιο χρονοντούλαπο της ιστορίας), αυτοί, ντε, που αγαπούν την πατρίδα τους, που ριγούν στο άκουσμα του εθνικού ύμνου και στο κυματισμό της σημαίας, χωρίς να κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν γραφικοί, δεξιοί, φασίστες, εθνικιστές, κ.λ.π.;;;; 
Και ποιοί, στ' αλήθεια, νομίζετε ότι είναι αυτοί που εμπιστεύτηκαν το "υστέρημά" τους στην Ελβετία, τα ξωτικά νησιά και δεν ξέρω που αλλού;; Και ποιοί είναι αυτοί που παλεύουν να επιβιώσουν στον τόπο αυτό, που σηκώνουν το αβάστακτο φορτίο των φόρων, που υπηρετούν τα παιδιά τους στα σύνορα, επειδή δεν έχουν "δόντι" και στο τέλος, τα βλέπουν να ξενιτεύονται για μια καλύτερη τύχη; 
 Απλά πράγματα, για τα οποία καμιά φορά θα πρέπει να δίνονται και απλές απαντήσεις, διότι από κάτι ωραίους τυπάκους και κάποιες φιλόδοξες κυρίες, που αναλώνονται σε σωτήριες προοδευτικές κουβέντες, αλλά με δεξιές τσέπες, χορτάσαμε...