Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007

"Δικαιοσύνη και τοπική ανάπτυξη"

«“Όσα με τη λογική βρίσκεις σωστά, αυτά εφάρμοσέ τα στην πράξη. Όσα δεν πρέπει να κάνεις, ούτε να τα σκέφτεσαι ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
Σύγχρονη είναι μια πόλη και ένας Νομός, όταν μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στους πολίτες. Στη λογική αυτή η στέγαση των Δημοσίων Υπηρεσιών σε ξεπερασμένα από απόψεως στεγαστικής επάρκειας, αλλά και τεχνικών προδιαγραφών κτίρια, ενισχύουν την μιζέρια και την άποψη ότι τίποτα δεν αλλάζει, με αποτέλεσμα το μεν Δημόσιο, έρμαιο της στατικής ανεπάρκειας, να αδυνατεί να βελτιώσει ουσιαστικά τις παρεχόμενες προς τους πολίτες υπηρεσίες, ο δε πολίτης να διατηρεί μια αποκρουστική άποψη για το Δημόσιο, το οποίο εξακολουθεί να θεωρεί ως αναγκαίο κακό.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται σε λίγα τετραγωνικά μέτρα να συνυπάρξουν με άλλους συναδέλφους τους, η αρχειοθέτηση γίνεται με απαράδεκτο τρόπο και οι πολίτες στερούνται του αναγκαίου – καλαίσθητου χώρου αναμονής, όπου θα μπορούν να παραμένουν κατ'ολίγον για την εξυπηρέτησή τους.
Από την άλλη, ασθμαίνοντας τρέχει το Ελληνικό Δημόσιο να μετουσιώσει σε πράξη την κοινωνία της πληροφορίας, η οποία παρότι απαιτεί υποδομές, άγνωστες για τα μέχρι σήμερα δεδομένα, εντούτοις μπορεί να πραγματώσει αυτό που μέχρι σήμερα φάνταζε απίθανο· την ταχύτητα στην ενημέρωση του πολίτη, αλλά και στην διεκπεραίωση των υποθέσεών του.
Όταν την δεκαετία του ’30 λειτούργησε το δικαστικό μέγαρο του Βόλου, οι μεν δικηγόροι ήταν ελάχιστοι, ο δε πληθυσμός της πόλης δεν αριθμούσε περισσότερους από 25.000 – 30.000 κατοίκους. Είναι σαφές ότι το κτίριο αυτό με οποιαδήποτε μελέτη σκοπιμότητας και να είχε γίνει εκείνη την εποχή, δεν θα μπορούσε και ο πλέον αισιόδοξος μελετητής να προβλέψει ότι θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες που θα διαμορφώνονταν μετά από 70 χρόνια.
Σήμερα, ο πληθυσμός της πόλης έχει πενταπλασιαστεί, οι ίδιες οι περιφέρειες του νομού ήρθαν πιο κοντά προς την πρωτεύουσά του, οι δικηγόροι ανέρχονται σήμερα σε 550 και προσαυξάνονται με ρυθμούς της τάξης των 30-35 δικηγόρων ετησίως, οι υποθέσεις στα δικαστήρια, επίσης, πολλαπλασιάστηκαν, πλην, όμως, δικηγόροι, δικαστές και δικαστικοί υπάλληλοι καλούνται να διακονούν την δικαιοσύνη στο ίδιο αρχικό κτίριο, το εμβαδόν του οποίου αυξήθηκε μεν με την προσθήκη που έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, πλην, όμως, στο σύνολό του έχει πλέον κορεστεί.
Το δικαστικό μέγαρο διαθέτει μόλις τρεις (3) αίθουσες, με αποτέλεσμα το πλείστον των υποθέσεων, διαφόρων διαδικασιών, να γίνεται στα μικρά γραφεία των δικαστών, στα οποία στοιβάζονται κατά κυριολεξία ο δικαστής, ο γραμματέας, οι δικηγόροι, οι μάρτυρες, κ.λ.π., ο λοιπός δε κόσμος να πλημμυρίζει τους διαδρόμους, αφού το μεν οι συνεδριάσεις πρέπει κατά νόμον να γίνονται δημόσια, το δε έκαστος εξ αυτών αναμένει την εκδίκαση της δικής του υποθέσεως.
Αλλά και το Διοικητικό Πρωτοδικείο, ελλείψει χώρου, στεγάζεται σε διαμέρισμα πολυκατοικίας (!!), που κείται επί της οδού Ιάσονος, οι δε συνεδριάσεις του, κατά πανελλαδική πρωτοτυπία, δεν γίνονται τις πρωϊνές ώρες, όπως και των άλλων δικαστηρίων, αλλά απογευματινές ώρες (5μ.μ.), καθότι τότε οι αίθουσες είναι κενές!!
Η έλλειψη της αναγκαίας κτιριακής υποδομής έχει άμεση επίπτωση και στον αριθμό των δικαστών που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν στο Βόλο, αφού δεν μπορούν να λειτουργήσουν, λ.χ. παράλληλα δύο Τριμελή Πλημ/κεία και δύο Μονομελή Πλημ/κεία, το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να δικάσει τις 15-20 υποθέσεις, που θα εγγράφονταν στο πινάκιό του και τις οποίες σίγουρο είναι ότι θα προλάβαιναν να δικάσουν μέσα στο ωράριο λειτουργίας, αλλά και οι δικαστές να ανταποκριθούν στο λειτούργημά τους, εν συγκρίσει με τις 50-60 υποθέσεις που προσδιορίζονται σήμερα για το ένα Τριμελές και το αντίστοιχο Μονομελές Πλημ/κείο και σαφέστατα δεν θα αναβάλλονταν οι περισσότερες απ’αυτές λόγω ωραρίου, συντηρώντας κατ’αυτό τον τρόπο την παθογένεια και την ασφυξία στην οποία έχει περιέλθει η απονομή της δικαιοσύνης.
Αυτή η εικόνα δεν θυμίζει ναό της δικαιοσύνης και μάλιστα μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας, αλλά ανατολίτικο παζάρι, όπου συνωστίζονται οι πελάτες και οι πραματευτάδες, εικόνα που σαφέστατα δεν τιμά την πόλη μας.
Σύσσωμος ο δικηγορικός κόσμος του νομού μας, ύστερα από χρόνια συνεδριάσεων και επαφών με τους τοπικούς φορείς, έρχεται με μια άκρως εμπεριστατωμένη μελέτη, να προτείνει προς τους αρμόδιους φορείς: α) την αναπαλαίωση του υπάρχοντος κτηρίου, στο εσωτερικό του οποίου μπορούν να διαμορφωθούν πολλές και άνετες για τα σημερινά δεδομένα δικαστικές αίθουσες και β) την αξιοποίηση του έμπροσθεν του κτηρίου προαύλιου χώρου, εντός του οποίου υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευασθούν υπογείως τρία επίπεδα, εκ των οποίων στα δύο κατώτερα επίπεδα θα δημιουργηθούν χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων και στο πάνω επίπεδο θα στεγαστούν υπηρεσίες των δικαστηρίων, χωρίς να αλλοιωθεί η σημερινή του φυσιογνωμία.
Η όλη αυτή επιφάνεια (του προαύλιου χώρου) ξεπερνά τα 1.500τ.μ. και σε συνδυασμό με το υπάρχον κτίριο, εμβαδού 2.400τ.μ. περίπου, θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του νομού για την προσεχή 30ετία, ενώ από την άλλη θα αναβαθμιστεί και ο όλος χώρος, αλλά και για τη δικαιοσύνη θα της παρασχεθεί ο αναγκαίος χώρος, καθόσον θα δημιουργηθούν πολλές και άνετες αίθουσες. Παράλληλα, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να διεκδικήσουμε και την λειτουργία μεταβατικού Εφετείου (πολιτικού και ποινικού) και στο Βόλο.
Με αυτές τις επεμβάσεις, που απαιτούν με διαφορά το μικρότερο κόστος και συνάμα σύντομο χρόνο υλοποίησής τους και το κέντρο της πόλης θα συνεχίζει να σφύζει από ζωή, χωρίς εκπτώσεις στο επίπεδο των αναγκαίων υψηλών νομικών υπηρεσιών, αλλά και του κινδύνου μαζικής μεταναστεύσεως των επαγγελματιών, που εξαρτώνται άμεσα από την λειτουργία της Θέμιδας. Δικηγόροι, δικαστικοί επιμελητές, συμβολαιογράφοι, βιβλιοπωλεία και καταστήματα εκδόσεως φωτοτυπιών συνθέτουν έναν επαγγελματικό ιστό, που κινείται πέριξ του δικαστικού μεγάρου και τελούν σε άμεση εξάρτηση απ’ αυτό, έχουν δε επενδύσει εκατομμύρια ευρώ για την απόκτηση και λειτουργία σύγχρονων γραφείων και καταστημάτων, αποτελώντας, από την άλλη, ουσιαστικό κίνητρο για την έντονη οικοδομική δραστηριότητα που παρατηρείται κατά μήκος των οικοδομικών τετραγώνων πέριξ της Πλατείας Ελευθερίας.
Για την αναγκαιότητα αμέσου επιλύσεως των ανωτέρω προβλημάτων, που παρουσιάζει η λειτουργία της δικαιοσύνης στη Μαγνησία, υπάρχει πλήρης ομοφωνία και με τους δικαστικούς υπαλλήλους, αλλά μόνον ως προς την διαπίστωση και κατανόηση του προβλήματος, ενώ οι διαφοροποιήσεις μεταξύ του δικηγορικού κόσμου και των δικαστικών υπαλλήλων αρχίζουν και περαιώνονται όταν αναπτύσσεται η προβληματική για το πώς θα λυθεί το πρόβλημα αυτό.
Συμπερασματικά, οι προτάσεις που μέχρι σήμερα έχουν προβληθεί από άλλους φορείς, παραβλέπουν την αξιοποίηση του υπάρχοντος δικαστικού μεγάρου και μιλούν μόνον για την μεταστέγαση των δικαστηρίων σε άλλους χώρους και τοποθεσίες, παραβλέποντας, όμως, αφενός μεν ότι έτσι θα οδηγεί σε απαξία ένα από τα πλέον ιστορικά κτήρια της πόλης, αφετέρου δε θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση την ίδια την οικονομική ανάπτυξη του κέντρου της πόλης μας. Υπάρχει κανείς που θα ήθελε να βιώσει τέτοιες εξελίξεις;