Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007

Οι ήρωες του καναπέ…

Eάν επιχειρήσεις να ελέγξεις ένα παιδί για την ζημιά που έκανε, εννιά στις δέκα περιπτώσεις θα αρνηθεί ότι το έκανε το ίδιο και θα επιρρίψει, χωρίς δεύτερη σκέψη, την ευθύνη σε άλλον, άσχετα αν πρόκειται ακόμη και για το μοναδικό παιδί στο σπίτι. Εάν, από την άλλη, ρωτήσεις το “παιδοβούβαλο” της γειτονιάς, που πουλάει αγριάδα στα άλλα παιδάκια, πώς είναι δυνατόν να τον έχει “ξυλοφορτώσει” κάποιο άλλο παιδί, ποτέ δεν θα παραδεχθεί ότι “τις έφαγε” από ένα μικροκαμωμένο, αλλά ευέλικτο νιάνιαρο, αλλ’ απεναντίας θα σου πει ότι ο αντίπαλός του ήταν πιο μεγαλόσωμος απ’ αυτόν και πολύ πιο γυμνασμένος.
Η απόσειση των ευθυνών από πάνω μας και η μεταφορά τους σε κάποιον τρίτον ή το καμουφλάρισμα της αδυναμίας μας, μέσω της πρόσδωσης μυθολογικών χαρακτηριστικών στον αντίπαλο, είναι η φυσική άμυνα που προβάλλουμε από τα παιδικά μας ακόμη χρόνια, αναπαράγοντας ακούσια το μοντέλο συμπεριφοράς των πρωτοπλάστων.
Θέλει γενναιότητα ψυχής, αλλά και καλλιέργεια του πνεύματος έτσι ώστε να μπορέσει κάποιος να ξεπεράσει αυτά τα πρωτόγονα αντανακλαστικά του, αναλαμβάνοντας όχι μόνον τις ευθύνες του για τα σφάλματα και τις παραλείψεις του, αλλά και να μη διστάσει να ζητήσει ταπεινά συγνώμη από εκείνον ή εκείνους που ζημίωσε ηθελημένα ή άθελά του.
Εν προκειμένω, πάνε τρία χρόνια και μισό από τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Πριν και μετά από αυτές, η Δεξιά είχε δώσει τρεις και μισή μεγάλες υποσχέσεις. Η πρώτη να επανιδρύσει το κράτος· Ο απολογισμός της μέχρι σήμερα περιέχει ανακρίσεις Πακιστανών προσφύγων από ξένους πράκτορες σε ελληνικό έδαφος, τηλεφωνικές υποκλοπές εις βάρος πολιτών και πολιτικών από ξένα κέντρα, ξυλοδαρμούς πολιτών σε αστυνομικά τμήματα και στους δρόμους, κατάλυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και, τέλος, την αδυναμία προστασίας του τελευταίου δάσους της Αττικής. Του δάσους της Πάρνηθας.
Η δεύτερη υπόσχεση ήταν να κυβερνήσει σεμνά και ταπεινά· Απολογισμός της μέχρι σήμερα η εξαπάτηση των συμβασιούχων, η στελέχωση του δημόσιου χώρου με, ήδη υπόδικους, ημετέρους, ο ανεξήγητος πλουτισμός «δικών της παιδιών» και η προκλητική συμπεριφορά τους.
Η τρίτη υπόσχεση της ήταν να εξυγιάνει την οικονομία· Ο απολογισμός μέχρι σήμερα περιέχει αύξηση της έμμεσης φορολογίας (19% ο Φ.Π.Α., απλησίαστα τα καύσιμα), αύξηση της ακρίβειας, η οποία εξανέμισε εισοδήματα, αύξηση της ανεργίας στο πρώτο τρίμηνο του 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδος (ΕΣΥΕ), ατράνταχτη απόδειξη για την απραξία της Κυβέρνησης στο μείζον κοινωνικό πρόβλημα που αφορά όχι μόνο τους νέους αλλά και ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, όπως τις γυναίκες. Συγκεκριμένα, διαμορφώθηκε στο 9,1% στο πρώτο τρίμηνο του 2007, έναντι 8,8% στο τέταρτο τρίμηνο του 2006, με τους μακροχρόνια ανέργους (πάνω από ένα χρόνο χωρίς δουλειά) να αποτελούν το 49% του συνόλου. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (13,9%) εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσιο από εκείνο των ανδρών (5,7%), ενώ το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας (18,2%) παρατηρείται στους νέους, ηλικίας 15-29 ετών, με το αντίστοιχο ποσοστό των νέων γυναικών να φθάνει στο 24,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού τους.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, σε μια στιγμή που η χώρα βιώνει ήδη τα αποτελέσματα μιας οικολογικής καταστροφής, την ώρα που η Πάρνηθα, ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου της Αττικής, καταστράφηκε, την ώρα που έχει γίνει στάχτη η μισή Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένου και του νοτίου Πηλίου, για να μην ξεχνιόμαστε), ο κ.Καραμανλής μιλώντας στο προσυνέδριο του κόμματός του στα Γιάννενα για το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη:
• Δεν βρήκε μια λέξη να πει, που να αφορά τις ευθύνες του ιδίου και της κυβέρνησης του και βεβαίως την ανάληψη τους.
• Δεν εξήγησε, γιατί έχει αφήσει την Πυροσβεστική Υπηρεσία χωρίς στελέχη και τον τεχνικό εξοπλισμό και τα οχήματα του Σώματος χωρίς κάλυψη, αφού δεν προσέλαβε επί τρεισήμισι έτη, τους 4.000 πυροσβέστες που είναι αναγκαίοι, “ξεχνώντας” τη δική του δέσμευση, το 2004, για άμεση πρόσληψη 3.000 πυροσβεστών.
• Δεν εξήγησε, πως η κυβέρνηση του ιεραρχεί τις προτεραιότητες. Γιατί προσλαμβάνει αγροφύλακες και όχι πυροσβέστες.
• Δεν είπε μια λέξη για το μηδενισμό των επενδύσεων στη ΔΕΗ και το επί 4 χρόνια ασυντήρητο δίκτυό της.
Εν τέλει, με εξαίρεση τοπικό βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, που αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει ανοικτά συγνώμη, ουδείς έτερος αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη και να αναλάβει απερίφραστα τις ευθύνες του, έστω για τα αποκαΐδια της εμφανούς απραξίας τους, απεναντίας, προκειμένου να καμουφλάρουν τις ευθύνες τους, επιχείρησαν να εμφανίσουν τους εαυτούς τους οι μεν υπουργοί εν είδει ηρώων του καναπέ, ο δε πρωθυπουργός ως στρατηλάτη του γραφείου, οι οποίοι έδωσαν τάχα μια άνιση μάχη εναντίον των καιρικών φαινομένων, στα οποία προσέδωσαν προηγουμένως μυθολογικές διαστάσεις, άσχετα εάν γνωρίζαμε οι πάντες από μήνες πριν για το θερμό καλοκαίρι που θα ερχόταν, φροντίζοντας ήδη από τότε να μας καθησυχάζουν για την δήθεν πλήρη ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι αυτές τις δικαιολογίες δεν τις ακούμε πλέον από παιδάκια, αλλά από μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται υπεύθυνη…