Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2006

«Περί κενότητος και αλαζονείας»

“Τα άδεια ασκιά τα φουσκώνει ο αέρας και τους ανόητους ανθρώπους η αλαζονεία” (ΣΩΚΡΑΤΗΣ – Ανθ.Στοβ. ΚΒ 37)
Σε παλαιότερο άρθρο μας, με τίτλο “περί συλλογικής ευθύνης ο λόγος”, είχαμε επισημάνει, μεταξύ άλλων, ότι «Προ τριμήνου περίπου ο κ.Κοκκίνης κατήγγειλε τον νυν Νομάρχη για ανικανότητα, χαρακτήρισε το έργο του ανύπαρκτο και προανήγγειλε την δημιουργία δικού του νέου πολιτικού συνδυασμού ενόψει την προσεχών εκλογών.
Μολαταύτα, από την κριτική του κ.Κοκκίνη απουσιάζει η αναμενόμενη αυτοκριτική του, αφού συνυπεύθυνος για την ανυπαρξία έργου είναι και ο ίδιος και δεν νομιμοποιείται να εξαιρεί τον εαυτό του σήμερα, όταν καθόλη τη διάρκεια της 4ετούς θητείας του ουδέποτε δήλωσε δημόσια ο,τιδήποτε εναντίον της απερχόμενης νομαρχιακής αρχής, αλλά και κατά του κ.Πρίντζου προσωπικά, ούτε και αποστασιοποιήθηκε με κάποιο ευδιάκριτο τρόπο από τη δημοσιότητα και τις τιμές, που απολάμβαναν οι λοιποί εκλεχθέντες με τον συνδυασμό του κ.Πρίντζου νομαρχιακοί σύμβουλοι, έτσι ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί η άποψη ότι τάχα ο ίδιος είχε καταστεί ξένο σώμα από την απερχόμενη νομαρχιακή αρχή», είχαμε δε επιχειρήσει να εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους ο ίδιος επιδιδόταν σε μια ανέξοδη πραγματικά κριτική και συγκεκριμένα είχαμε υποστηρίξει ότι «Με βάση τα δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου διάχυτη είναι η αίσθηση ότι η πρόσφατη αποχώρησή του κ.Κοκκίνη από τον συνδυασμό του κ.Πρίντζου δρομολογήθηκε όταν διαπίστωσε ότι η Νέα Δημοκρατία προωθούσε τον τελευταίο εκ νέου και για τις επερχόμενες εκλογές ως υποψήφιο Νομάρχη, αντί για τον ίδιο και παρότι εκείνος διέβλεπε την επερχόμενη εκλογική αποτυχία του κ.Πρίντζου, η οποία θα ματαίωνε αναγκαστικά και την ικανοποίηση των προσωπικών του φιλοδοξιών» και κλείνοντας το άρθρο εκείνο λέγαμε ότι «Ύστερα από όλα αυτά θα περίμενε κανείς από τον κ.Κοκκίνη, ο οποίος ζητά και πάλι τη ψήφο μας, αυτή τη φορά ως υποψήφιος Νομάρχης, σαφή δείγματα υπευθυνότητας και προπάντων ταπεινοφροσύνης ως προς τον τρόπο προβολής του από τα ΜΜΕ, τα οποία μέχρι και σήμερα δεν έχουμε δει».
Τα κύρια, λοιπόν, σημεία της δημόσιας κριτικής μας είχαν επικεντρωθεί στα αυτονόητα, ήτοι ότι: α) ο κ.Κοκκίνης ήταν συνυπεύθυνος για το αποτυχημένο έργο της Νομαρχιακής πλειοψηφίας του κ.Πρίντζου, β) προτιμούσε την κριτική, από την αυτοκριτική και γ) χάριν των προσωπικών φιλοδοξιών του όχι μόνον εγκατέλειψε τον κ.Πρίντζο με τη λήξη της 4ετούς θητείας του, αλλά έβαλε πλώρη για να “αλώσει” την Νομαρχία κάνοντας χρήση του “υπερόπλου” που λέγεται «ASTRA», πιστεύοντας ότι, μέσω του τηλεοπτικού αυτού σταθμού θα μπορούσε να χτίσει το προφίλ του και να “κατατροπώσει” τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Τι άλλαξε από τότε; Τίποτα, αφού την μεν συνυπευθυνότητα και την εντεύθεν αυτοκριτική επιχείρησε να αντιπαρέλθει με τον παιδαριώδη ισχυρισμό ότι τάχα αυτός ενώ διαφωνούσε με την συμπεριφορά του κ.Πρίντζου, εντούτοις ο τελευταίος δεν τον άκουγε ή ότι δήθεν δεν τον ενημέρωναν για το πότε συνεδρίαζε το νομαρχιακό συμβούλιο και έτσι δεν γνώριζε τι συζητούσαν και τι αποφάσιζαν (σ.σ. τώρα, γιατί εμείς οι κοινοί θνητοί δεν αντιληφθήκαμε τίποτα απ’αυτά είναι άλλο θέμα), η δε αυτοπροβολή του μέσω του «ASTRA» δεν έχει προηγούμενο στα τοπικά πολιτικά πράγματα.
Αναγκασθήκαμε τότε να επανέλθουμε με νεότερο άρθρο μας, το οποίο απευθυνόταν σε περισσότερους αποδέκτες και τιτλοφορείτο “Υπερβολής εγκώμιον και περί πολιτικής φιλαυτίας”, στο οποίο επισημαίναμε, μεταξύ άλλων, ότι «Η φύση του ανθρώπου ορμάται από εγωιστικά στοιχεία και το ατομικό συμφέρον αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Τα ίδια κίνητρα του ανθρώπου αποτελούν πάντοτε το μεγάλο του πλεονέκτημα ή πρόβλημα, ανάλογα με το που αποβλέπουν. Αν οι υπόλοιποι άνθρωποι καταλάβαιναν πως το μοναδικό του κίνητρο είναι η ικανοποίηση της άμετρης φιλαυτίας του, τότε τα σχέδιά του θα καταστρέφονταν».
Δυστυχώς, όμως, και οι τελευταίες επισημάνσεις – νουθεσίες μας έπεσαν στο κενό, αφού τα παραπάνω φαινόμενα, που στηλιτεύσαμε, αντί να μετριασθούν, χάριν του πολιτικού πολιτισμού, που κατ’επίφασιν, πολλοί επικαλούνται, οξύνθηκαν και συγκεκριμένα άρχισε από το κυριακάτικο φύλλο του “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ” (8/10/2006) η εμφάνιση άρθρου υποψηφίου με τον συνδυασμό του κ.Κοκκίνη, στο οποίο απαριθμούνταν οι λόγοι, για τους οποίους, σύμφωνα με το συντάκτη του, ο ψηφοφόρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα πρέπει να ψηφίσει τον συνδυασμό του κ.Κοκκίνη, μεταξύ των οποίων ήταν και ότι ο κ.Παπατόλιας ζει στην Αθήνα και εκεί θα επιστρέψει μόλις χάσει τις εκλογές, κριτική αντίστοιχη με εκείνη περί “Κολωνακίου”, στην οποία είχε επιδοθεί και ο απερχόμενος Νομάρχης κ.Πρίντζος.
Κι αν μεν το άρθρο εκείνο θα μπορούσε να αποδοθεί ότι εξέφραζε τον συντάκτη του και μόνον, ο από στόματος κ.Κοκκίνη εκπεφρασθείς στις 9/10/2006, σε μεσημεριάτικη εκπομπή του «ASTRA», απαξιωτικός χαρακτηρισμός του για τον κ.Παπατόλια, περί επιστρατεύσεώς του ως εξ Αθηνών λυτρωτή, δεικνύει ότι ο κ.Κοκκίνης δεν κριτικάρει, αλλά λαϊκίζει και ότι στόχος του συνδυασμού του είναι καθαρά και μόνον ψηφοθηρικός και προς αυτή την κατεύθυνση “αλίευμα” είναι και οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.!!
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, όμως, αυτού του τόπου, ευτυχώς για τη δημοκρατία και δυστυχώς για άλλους, έχουν γνησιότητα και αμεσότητα, επειδή δεν διαπλέκονται με πολιτικές σκοπιμότητες. Ούτε με περίεργα συμφέροντα. Δεν τους νοιάζει η δήθεν υψηλή πολιτική, αλλά εξοργίζονται με εκείνους που υποτιμούν τη νοημοσύνη τους, για να τους καταστήσουν υποχείριό τους και τέτοιοι είναι εκείνοι που άλλοτε καταφεύγουν στην κολακεία, άλλοτε έχουν εύκολη την κριτική και δύσκολη την αυτοκριτική.
Κλείνοντας, σκόπιμο είναι να επαναλάβουμε, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, τα λόγια του εκ των πάντα επίκαιρων σοφών προγόνων μας Σοφοκλή (Αντιγόνη 707-709), ο οποίος έλεγε ότι «όποιος νομίζει πως μόνο αυτός σκέφτεται λογικά, ή πως έχει λόγο ή ψυχή, που άλλος δεν τα έχει, κενός αυτός θα ευρεθεί, όταν κοιτάξουν μέσα του»…

Δεν υπάρχουν σχόλια: