“Θησαυρός άριστος στους ανθρώπους είναι η γλώσσα που λέγει λίγα και με πολλά χαρίσματα όταν τηρεί το μέτρο” (ΗΣΙΟΔΟΣ Έργα και Ημ. 719-720)
Η φύση του ανθρώπου ορμάται από εγωιστικά στοιχεία και το ατομικό συμφέρον αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Τα ίδια κίνητρα του ανθρώπου αποτελούν πάντοτε το μεγάλο του πλεονέκτημα ή πρόβλημα, ανάλογα με το που αποβλέπουν. Αν οι υπόλοιποι άνθρωποι καταλάβαιναν πως το μοναδικό του κίνητρο είναι η ικανοποίηση της άμετρης φιλαυτίας του, τότε τα σχέδιά του θα καταστρέφονταν.
Το άλυτο για κάθε ωφελιμιστική ηθική πρόβλημα είναι πώς να συμβιβάσει την άμετρη φιλαυτία με την αλληλεγγύη και την αμοιβαιότητα, τον εγωισμό με την αυτοθυσία που είναι αναπόσπαστη από την έννοια της αρετής.
Από την άλλη, ζούμε στην εποχή που έχει εδραιωθεί η αποδόμηση της ίδιας της έννοιας της αξιοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε πια τι αυτή περιλαμβάνει. Ποιες αξίες τελικά την ορίζουν; Μήπως ο ανταγωνισμός, η φιλαυτία, η φιλαργυρία, η φιληδονία, η διαφθορά, η απληστία, η νωθρότητα, η μηχανορραφία ή η ραδιουργία; Αυτά και άλλα πολλά αποτελούν το περιεχόμενο της “αξιοκρατίας” στο πλαίσιο της επικρατούσας “φιλελεύθερης” ιδεολογίας της αγοράς, όπου όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται.
Η κρίση των αξιών επέφερε με τη σειρά της την ηθική χαλάρωση, τον στείρο ατοµικισµό, την ευδαιµονιστική αντίληψη για τη ζωή και την πλήρη κυριαρχία του καταναλωτικού πνεύματος.
Από πολιτικής απόψεως προκάλεσε την αποξένωση του πολίτη από το κράτος και την κατάρρευση των ιδεολογιών, η οποία όχι μόνον διέσπειρε την απογοήτευση, αλλά είχε, ως επακόλουθο και την επικράτηση του πνεύματος του ωχαδελφισµού.
Έτσι, μοιραία, στην πολιτική βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αναδυθεί ο λαϊκισµός και η διαφθορά και να καταστούν συμπρωταγωνιστές με την αναξιοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις και την ψηφοθηρία, ο πολιτικός λόγος απογυμνώθηκε και διακρίνεται πλέον από την δημοκοπία, την υποσχεσιολογία και συχνά είναι προπαγανδιστικός, μερίδα δε των πολιτικών προσπαθούν, για να εξασφαλίσουν την εύνοια του λαού, ακόμα και να μιμούνται τυπικά και επιφανειακά τον τρόπο της ζωής και της γλώσσας του.
Τα φαινόμενα αυτά αποκαλύπτουν την βαθειά κρίση που διέρχεται η κοινωνία μας, αλλά και το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθόσον στην πραγματικότητα αφενός μεν αποσκοπούν στην χειραγώγηση του λαού, αλλά και στην εξυπηρέτηση των πολιτικών - κοµµατικών σκοπιµοτήτων, αφετέρου δε οδηγούν τους πολίτες στην αποστροφή τους από την πολιτική (απολιτικότητα).
Αντίθετα, έννοιες και αξίες όπως αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, φιλότιμο, κατάργηση της εκμετάλλευσης, προστασία του περιβάλλοντος, έχασαν το νόημά τους και κατάντησαν λέξεις χωρίς περιεχόμενο!!
Όλα τα παραπάνω επισημαίνονται όχι μόνον για να έχετε εσείς, ο απλός λαός, ξεκάθαρη άποψη για το τι συμβαίνει και πως εξηγούνται τα σημερινά φαινόμενα της διαφθοράς (λ.χ. κύκλωμα “κουμπάρων”, κυκλώματα με προμηθευτές αμυντικών δαπανών, κ.λ.π.), αλλά και για εκείνους από τους συμπολίτες μας, που κατέρχονται στον πολιτικό στίβο.
Επειδή η φιλαυτία, η φιλαργυρία, η μνησικακία, αλλά και το πάθος για κοινωνική ανάδειξη και επίδειξη είναι αισθήματα ταπεινά, θα πρέπει, εάν πράγματι νοιώθετε ότι δεν δυναστεύεστε από τέτοια πάθη και ότι η θέση σας ως υποψηφίων για τις επερχόμενες εκλογές έγινε με γνώμονα το καλό του τόπου και μόνον, να διακριθείτε για την αίσθηση του χρέους και της τιμής, αλλά και της αλύγιστης αποφασιστικότητας.
Από την άλλη, όμως, επειδή και σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο έκανε την εμφάνισή του ο γνωστός από το παρελθόν χαρτοπόλεμος διαφημιστικών εντύπων υπέρ υποψηφίων, αναγκαία είναι η επισήμανση ότι δεν χρειάζεται να προβαίνετε σε αλόγιστες οικονομικές δαπάνες, προκειμένου να προβάλλετε τους εαυτούς σας, αλλά και για να πείσετε τους συμπολίτες σας περί των προσωπικών εξαιρετικών σας ικανοτήτων. Ο προσωπικός βίος του καθενός, αλλά και η σεμνή προβολή σας μέσω των ΜΜΕ αποτελεί το προσιτό μέσο για την γνωστοποίηση της υποψηφιότητά σας και μόνον, καθόσον η αξιολόγησή σας δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει από εκείνους που δεν σας γνωρίζουν και μάλιστα την τελευταία στιγμή, ενώ γι’ αυτούς που σας γνωρίζουν είναι αυτονόητη η καλή ή κακή γνώμη και δεν χρειάζεται η παρενόχλησή τους.
Το οξύμωρο είναι ότι η ρύπανση της πόλης με φυλλάδια πάσης φύσεως, στις οποίες απεικονίζεται η μετριότητά σας, έρχεται σε πρόδηλη ρήξη με τις συνήθεις δηλώσεις σας περί της αγάπης σας για τον τόπο που γεννηθήκατε ή σας ανέδειξε και αντιστρατεύεται τον πολιτικό πολιτισμό που θα θέλαμε, αφού, εάν πράγματι αγαπάτε τον τόπο σας, αλλά και τους συμπολίτες σας, τότε τον μεν τόπο δεν θα πρέπει να μετατρέπετε σε σκουπιδότοπο, τους δε συμπολίτες σας δεν θα πρέπει να τορπιλίζετε με συνεχή παραγγέλματα περί επιλογής του ενός ή του άλλου.
Κι αν μεν γίνεται αυτή η επισήμανση είναι γιατί ποτέ κανείς, που υιοθετεί την συμπεριφορά αυτή, δεν παραδέχεται ότι κι αυτός είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του εκφυλισμένου συστήματος, γι’ αυτό και πάντα επιρρίπτει τις ευθύνες στους άλλους. Με τη στάση του, όμως, αυτή δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαιωνίζει τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση της δημόσιας ζωής…
Το άλυτο για κάθε ωφελιμιστική ηθική πρόβλημα είναι πώς να συμβιβάσει την άμετρη φιλαυτία με την αλληλεγγύη και την αμοιβαιότητα, τον εγωισμό με την αυτοθυσία που είναι αναπόσπαστη από την έννοια της αρετής.
Από την άλλη, ζούμε στην εποχή που έχει εδραιωθεί η αποδόμηση της ίδιας της έννοιας της αξιοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε πια τι αυτή περιλαμβάνει. Ποιες αξίες τελικά την ορίζουν; Μήπως ο ανταγωνισμός, η φιλαυτία, η φιλαργυρία, η φιληδονία, η διαφθορά, η απληστία, η νωθρότητα, η μηχανορραφία ή η ραδιουργία; Αυτά και άλλα πολλά αποτελούν το περιεχόμενο της “αξιοκρατίας” στο πλαίσιο της επικρατούσας “φιλελεύθερης” ιδεολογίας της αγοράς, όπου όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται.
Η κρίση των αξιών επέφερε με τη σειρά της την ηθική χαλάρωση, τον στείρο ατοµικισµό, την ευδαιµονιστική αντίληψη για τη ζωή και την πλήρη κυριαρχία του καταναλωτικού πνεύματος.
Από πολιτικής απόψεως προκάλεσε την αποξένωση του πολίτη από το κράτος και την κατάρρευση των ιδεολογιών, η οποία όχι μόνον διέσπειρε την απογοήτευση, αλλά είχε, ως επακόλουθο και την επικράτηση του πνεύματος του ωχαδελφισµού.
Έτσι, μοιραία, στην πολιτική βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αναδυθεί ο λαϊκισµός και η διαφθορά και να καταστούν συμπρωταγωνιστές με την αναξιοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις και την ψηφοθηρία, ο πολιτικός λόγος απογυμνώθηκε και διακρίνεται πλέον από την δημοκοπία, την υποσχεσιολογία και συχνά είναι προπαγανδιστικός, μερίδα δε των πολιτικών προσπαθούν, για να εξασφαλίσουν την εύνοια του λαού, ακόμα και να μιμούνται τυπικά και επιφανειακά τον τρόπο της ζωής και της γλώσσας του.
Τα φαινόμενα αυτά αποκαλύπτουν την βαθειά κρίση που διέρχεται η κοινωνία μας, αλλά και το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθόσον στην πραγματικότητα αφενός μεν αποσκοπούν στην χειραγώγηση του λαού, αλλά και στην εξυπηρέτηση των πολιτικών - κοµµατικών σκοπιµοτήτων, αφετέρου δε οδηγούν τους πολίτες στην αποστροφή τους από την πολιτική (απολιτικότητα).
Αντίθετα, έννοιες και αξίες όπως αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, φιλότιμο, κατάργηση της εκμετάλλευσης, προστασία του περιβάλλοντος, έχασαν το νόημά τους και κατάντησαν λέξεις χωρίς περιεχόμενο!!
Όλα τα παραπάνω επισημαίνονται όχι μόνον για να έχετε εσείς, ο απλός λαός, ξεκάθαρη άποψη για το τι συμβαίνει και πως εξηγούνται τα σημερινά φαινόμενα της διαφθοράς (λ.χ. κύκλωμα “κουμπάρων”, κυκλώματα με προμηθευτές αμυντικών δαπανών, κ.λ.π.), αλλά και για εκείνους από τους συμπολίτες μας, που κατέρχονται στον πολιτικό στίβο.
Επειδή η φιλαυτία, η φιλαργυρία, η μνησικακία, αλλά και το πάθος για κοινωνική ανάδειξη και επίδειξη είναι αισθήματα ταπεινά, θα πρέπει, εάν πράγματι νοιώθετε ότι δεν δυναστεύεστε από τέτοια πάθη και ότι η θέση σας ως υποψηφίων για τις επερχόμενες εκλογές έγινε με γνώμονα το καλό του τόπου και μόνον, να διακριθείτε για την αίσθηση του χρέους και της τιμής, αλλά και της αλύγιστης αποφασιστικότητας.
Από την άλλη, όμως, επειδή και σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο έκανε την εμφάνισή του ο γνωστός από το παρελθόν χαρτοπόλεμος διαφημιστικών εντύπων υπέρ υποψηφίων, αναγκαία είναι η επισήμανση ότι δεν χρειάζεται να προβαίνετε σε αλόγιστες οικονομικές δαπάνες, προκειμένου να προβάλλετε τους εαυτούς σας, αλλά και για να πείσετε τους συμπολίτες σας περί των προσωπικών εξαιρετικών σας ικανοτήτων. Ο προσωπικός βίος του καθενός, αλλά και η σεμνή προβολή σας μέσω των ΜΜΕ αποτελεί το προσιτό μέσο για την γνωστοποίηση της υποψηφιότητά σας και μόνον, καθόσον η αξιολόγησή σας δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει από εκείνους που δεν σας γνωρίζουν και μάλιστα την τελευταία στιγμή, ενώ γι’ αυτούς που σας γνωρίζουν είναι αυτονόητη η καλή ή κακή γνώμη και δεν χρειάζεται η παρενόχλησή τους.
Το οξύμωρο είναι ότι η ρύπανση της πόλης με φυλλάδια πάσης φύσεως, στις οποίες απεικονίζεται η μετριότητά σας, έρχεται σε πρόδηλη ρήξη με τις συνήθεις δηλώσεις σας περί της αγάπης σας για τον τόπο που γεννηθήκατε ή σας ανέδειξε και αντιστρατεύεται τον πολιτικό πολιτισμό που θα θέλαμε, αφού, εάν πράγματι αγαπάτε τον τόπο σας, αλλά και τους συμπολίτες σας, τότε τον μεν τόπο δεν θα πρέπει να μετατρέπετε σε σκουπιδότοπο, τους δε συμπολίτες σας δεν θα πρέπει να τορπιλίζετε με συνεχή παραγγέλματα περί επιλογής του ενός ή του άλλου.
Κι αν μεν γίνεται αυτή η επισήμανση είναι γιατί ποτέ κανείς, που υιοθετεί την συμπεριφορά αυτή, δεν παραδέχεται ότι κι αυτός είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του εκφυλισμένου συστήματος, γι’ αυτό και πάντα επιρρίπτει τις ευθύνες στους άλλους. Με τη στάση του, όμως, αυτή δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαιωνίζει τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση της δημόσιας ζωής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου