“Ψυχορραγεί ο …τέντζερης!!”

Ο Νασρεντίν Χότζας είχε ένα γείτονα όχι και πολύ τίμιο κι ήθελε να του δώσει ένα καλό μαθηματάκι. Μια μέρα, λοιπόν, πήγε και του γύρεψε δανεικό ένα μεγάλο τέντζερη που είχε. Ο γείτονας του τον έδωσε. Δυο μέρες μετά ο Χότζας έβαλε μες τον τέντζερη ένα μικρότερο και τον επέστρεψε στο νόμιμο κάτοχό του. Ο γείτονας ρώτησε για ποιο λόγο είχε βάλει μέσα στο μεγάλο τέντζερη ένα μικρότερο και ο Χότζας απάντησε ότι ο τέντζερης είχε γεννήσει ένα παιδάκι το οποίο κατά το νόμο έπρεπε να δοθεί στο κάτοχο του τέντζερη. Ο γείτονας πήρε τα δύο μαγειρικά σκεύη και μπήκε σπίτι του. Μετά από λίγες μέρες ο Χότζας του ξαναγύρεψε το τέντζερη κι αυτός δεν έφερε καμιά αντίρρηση ελπίζοντας και πάλι σε γεννητούρια. Πέρασαν μέρες και ο Χότζας δεν επέστρεφε τον τέντζερη. Κάποια στιγμή ο γείτονας αποφάσισε να πάει να του τον ζητήσει. "Αχ" του απάντησε ο Χότζας με πολύ λυπημένη έκφραση, "δεν ήξερα πώς να σας το πω. Δεχτείτε τα ειλικρινά μου συλλυπητήρια. Ο τέντζερής σας πέθανε". "Πέθανε ο τέντζερης; τι ανοησία είναι πάλι αυτή; Ποιος άκουσε ποτέ ένα τέντζερη να πεθαίνει;". "Μην είσθε δύσπιστος αγά μου" είπε ο Χότζας, "πού βλέπετε το παράξενο να πεθαίνει ένας τέντζερης ικανός να φέρει στον κόσμο ένα παιδί;"
Ο ΝΑΣΡΕΝΤΙΝ, τούρκος χότζας, ιεροδίκης του 13ου αιώνα, έγινε γνωστός για τα θρυλικά ανέκδοτα της θυμοσοφίας του. Την εποχή εκείνη, βέβαια, δεν υπήρχε Ελλάδα, ούτε και κυβέρνηση αντίστοιχη της σημερινής, έτσι ώστε ο Χότζας να είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί με τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης ανάλογης με αυτήν της Ν.Δημοκρατίας. Με τον τέντζερή του, όμως, έδωσε κάποια λύση στις αντιφατικές διαπιστώσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Και ο Κώστας Καραμανλής, είχε το ίδιο πρόβλημα με τον τέντζερη του Χότζα.
Με σημαία την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την αποκατάσταση της σχέσης μεταξύ πολιτικής και ηθικής κέρδισε τις εκλογές του 2004 και για την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων τις εκλογές του 2007. Αλλά, δυστυχώς, όχι μόνον τα “γεννητούρια”, που περιμέναμε, δεν ήρθαν, όπου ως “γεννητούρια” αναφερόμαστε στις μεταρρυθμίσεις, αλλά κοντεύει να μας πεθάνει ακόμη και ο τέντζερης, όπου ως “τέντζερη” αναφερόμαστε στην ίδια την πολιτική εξουσία και σε ευρεία έννοια την πολιτική ζωή του τόπου, η οποία έχει βυθιστεί στα σκάνδαλα, τις εισαγγελικές έρευνες και τις εξεταστικές επιτροπές, ενώ η καθημερινότητα γίνεται, ανεξέλεγκτα, ολοένα και σκληρότερη για τον μέσο έλληνα πολίτη. Ας δούμε μερικές από τις ακόλουθες επισημάνσεις, για τις οποίες ούτε δύσπιστος μπορεί να είναι κανείς, ούτε και ειδικός, για να τις κατανοήσει.
1. Στην εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης το κόστος των διοδίων σημείωσε αύξηση 120% σε 4 χρόνια.
2. Μέχρι τώρα ξέραμε την ακριβή Ελλάδα των τροφίμων, των καυσίμων, των υπηρεσιών. Με τη διεθνή κρίση ανακαλύπτουμε και την Ελλάδα του «ακριβού χρήματος». Συγκεκριμένα, ενώ τα διεθνή τραπεζικά επιτόκια για καταναλωτικά και επιχειρηματικά δάνεια πέφτουν, το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει υποχωρήσει κατά 1% και το Euribor κατά 0,65% σε σχέση με τα υψηλά επίπεδα των τελευταίων 6 μηνών, την ίδια στιγμή οι ελληνικές τράπεζας αυξάνουν τα επιτόκια κατά 0,4 - 0,7% !! Κάπως έτσι οι Έλληνες πληρώνουν τα ακριβότερα επιτόκια καταναλωτικών δανείων στην ευρωζώνη.
3. Από τον Ιούλιο του 2008 οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου (BRENT) έχουν πέσει κατά 54%, δηλαδή στις τιμές που ίσχυαν πριν 2 χρόνια. Στην Ελλάδα, όχι μόνον δεν υπάρχει ανάλογη πτώση στις τιμές πετρελαίου, αλλ’ απεναντίας η ελληνική αγορά καυσίμων βάζει ένα καπέλο 10 λεπτά/λίτρο στις τιμές των πετρελαιοειδών. Σήμερα, η τιμή της βενζίνης, με βάση τα διεθνή στάνταρτ, ενώ θα έπρεπε να κυμαίνεται στα 90λεπτά/λίτρο, εντούτοις βρίσκεται στο 1,006/λίτρο.
4. Οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι στις 10 μειώσεις τιμών που γίνονται στις διεθνείς τιμές των καυσίμων, μόνο 3 περνάνε στην ελληνική αγορά. Ξέρετε τι αποφέρει αυτό στις τσέπες των κερδοσκόπων μόνο από την πώληση της αμόλυβδης βενζίνης; 650 εκ. ευρώ, ποσό το οποίο είναι τρεις φορές το επίδομα θέρμανσης, όπως το έχει κοστολογήσει το Υπουργείο Οικονομίας, το οποίο επίμονα αρνούνταν να δώσει τα προηγούμενα 4 χρόνια. Φανταστείτε τι περιθώρια για άσκηση κοινωνικής πολιτικής θα υπήρχαν αν η κυβέρνηση διέθετε τη βούληση να τα βάλει με τους κερδοσκόπους.
5. Με το ράλι του κόστους της ενεργείας, όλο και περισσότερα νοικοκυριά χαρακτηρίζονται ως «ενεργειακά φτωχά». Ως ενεργειακά φτωχοί ορίζονται όσοι δαπανούν πάνω από 10% του εισοδήματος τους για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ). Με μετριοπαθείς υπολογισμούς σήμερα αυτά τα νοικοκυριά ανέρχονται σε 1.564.225 νοικοκυριά...
6. Οι διεθνείς τιμές στο στάρι, το ρύζι, κ.λ.π., πέφτουν συνεχώς τους τελευταίους μήνες. Παρά την μείωση στις διεθνείς τιμές των τροφίμων κατά 31,9% για το ρύζι από τον Μάιο του 2008, κατά 35,47% για το σιτάρι από τον Ιούλιο του 2008 και κατά 10% για τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το συνολικό επίπεδο τιμών του καλαθιού τροφίμων στην Ελλάδα δεν μειώνεται, αντιθέτως είναι το 4^ο υψηλότερο στην ΕΕ.
7. Έχουμε χάσει το λογαριασμό από τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Η κυβέρνηση, μέσω των διορισμένων από αυτή Προέδρων της επιχείρησης, όχι μόνο κατέστησε τη ΔΕΗ ελλειμματική (είχε 500 εκ. ευρώ κέρδη το 2004}, αλλά φορτώνει την τρομακτική αποτυχία της στα νοικοκυριά. Παρότι έχουν αυξηθεί τα τιμολόγια της ΔΕΗ την τελευταία τριετία κατά 25%, εντούτοις πρόσφατα ανακοινώθηκαν νέες αυξήσεις από 1/1/2009, πάνω από 5%!
8. Μαζί με τους νέους φόρους, αυτό το φθινόπωρο άρχισαν να έρχονται και τα νέα τσουχτερά τέλη κυκλοφορίας. Ξέρετε πόσο αυξήθηκαν σε 4 χρόνια; Από το 2004 μέχρι σήμερα η κυβέρνηση αύξησε δύο φορές τα τέλη κυκλοφορίας, συνολικά κατά 40%. Άλλος ένας έμμεσος φόρος για να καλύψουν όσο μπορούν την πλήρη κατάρρευση των φορολογικών εσόδων.
9. Πριν λίγους μήνες, η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για την ανακούφιση των νοικοκυριών από την υπερχρέωση (η πρόταση προέβλεπε π.χ. απαγόρευση κατάσχεσης κύριας κατοικίας, υποχρέωση των τραπεζών να μειώνουν τα επιτόκια όταν πέφτουν τα ευρωπαϊκά, κ.α). Γνωρίζετε πόσο έχει αυξηθεί (ή μειωθεί) ο δανεισμός των νοικοκυριών από τις τράπεζες μεταξύ του 2004 και του 2007; Στα τέλη του 2003, τα δάνεια των νοικοκυριών (στεγαστικά, καταναλωτικά, κάρτες κλπ) ανέρχονταν σε 40,1 δις ευρώ. Σήμερα έχουν υπερδιπλασιαστεί, στα 109,9 δις ευρώ [αύξηση 16,9% σε ετήσια βάση), σχεδόν το 45,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα, αφού το όριο κινδύνου που έθετε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα δάνεια των νοικοκυριών είναι να μην ξεπερνούν το 1/3 του ΑΕΠ.
10. Ο «επίσημος» πληθωρισμός την τελευταία 4ετία έχει αυξηθεί κατά 15,5%. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός πληθωρισμός; Πόσο έχει αυξηθεί το πραγματικό κόστος ζωής μιας μέσης οικογένειας σε σχέση με το 2004; Σήμερα, προκειμένου μία οικογένεια να διατηρήσει το ίδιο ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ, ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ & ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ με το 2004 χρειάζεται 843 ευρώ επιπλέον, όταν έχει δει τα εισοδήματα της να αυξάνονται μόλις κατά 446 ευρώ. Συνεπώς «μπαίνει μέσα» κατά 397 ευρώ το μήνα. Η πραγματική ακρίβεια έχει αυξηθεί κατά 36,7%, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον στατιστικό πληθωρισμό (15,5%).
ΜΕΝΕΙ το δίδαγμα από την ιστορία του Χότζα, διότι άμεση λύση δεν μας δίνει. Θα έπρεπε ως πολίτες να είμαστε περισσότεροι δύσπιστοι στην αρχή και ιδιαίτερα απαιτητικοί στη συνέχεια, με αυστηρά κριτήρια κρίσεως των κυβερνώντων και όχι να παραπλανούμαστε με ψευδοπαροχές, νομίζοντας ότι αυτές είναι προοίμιο μεγάλων μεταρρυθμίσεων, ενώ ήταν το ευτελές πρόσχημα για την νομή της εξουσίας και την κατασπατάληση του δημοσίου πλούτου. Όταν η κυβέρνηση μας γνωστοποιήσει, οσονούπω, ότι, δυστυχώς, μεν πέθανε ο “τέντζερης” και δεν έχει να μας δώσει τίποτα, αλλά δε θα διστάσει να μας ζητήσει να πάρει κι από πάνω, εμείς τι θα πράξουμε; Θα το σκεφτούμε τότε ή την έχουμε ήδη από τώρα την απάντηση;;;