Σε συνέντευξή του στο φύλλο της 27.11.2005 της εφημερίδας «Το Βήμα» ο μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφης ανέφερε με κομπασμό «Είμαστε μια καλή κυβέρνηση…Είμαστε οι καλύτεροι …Έχουμε παραγάγει σημαντικό έργο σε όλους τους τομείς…H διαχείριση που εφαρμόζουμε είναι η ενδεδειγμένη και γίνεται από τους καταλληλότερους…Έχουμε επιτύχει υψηλό βαθμό ανάπτυξης…H ανεργία μειώθηκε…Οι πολίτες ζουν καλύτερα από πριν».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος, κόντρα στην αντιπολίτευση, που σύσσωμη εξέφραζε τις ανησυχίες της για την μακαριότητα των κυβερνώντων ως προς την πορεία της οικονομίας και την πρόσφατη υπεραισιοδοξία του προϋπολογισμού της κυβέρνησης, δήλωνε ότι: «Κάποιοι επιμένουν να παραπληροφορούν, να κινδυνολογούν, να ψεύδονται. Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι νέοι φόροι δεν υπάρχουν, δεν πρόκειται να υποβληθούν» (22/11/2008). «Απόφασή μας είναι να μην υπάρξει κανένας νέος φόρος. Επιλογή μας είναι να αναπτυχθούν πρόσθετες δράσεις για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής» (5/12/2008). «Είπαμε και επιμένουμε, νέοι φόροι δεν πρόκειται να επιβληθούν» (21/12/2008). «Σας είπα, όπως έχω πει επανειλημμένα, δεν είναι αυτή η πρόθεσή μας» (σε ερώτηση για φόρους, 1/3/2009).
Κι, όμως, πριν “ο αλέκτωρ λαλήσει τρις” ήρθαν τα καινούργια φορολογικά μέτρα, τα οποία χαρακτηρίστηκαν «αναγκαία για την αντιμετώπιση της κρίσης», παρότι το πραγματικό αίτιο των μέτρων δεν είναι η διεθνής οικονομική κρίση, την οποία χρησιμοποιεί ως πρόφαση, αλλά η ίδια η χρεοκοπία της κυβέρνησης και η αδυναμία της να ελέγξει τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Είναι μέτρα αντιμετώπισης της δημοσιονομικής ανικανότητάς της.
Συγκεκριμένα, μας λένε, «με αυτά τα μέτρα πληρώνουν οι έχοντες και οι κατέχοντες» και έχουν μάλιστα την απαίτηση να πιστέψει ο πολίτης ότι κάποιος, ο οποίος έχει λ.χ. μεικτές αποδοχές 1.700 ευρώ, ανήκει στους έχοντες και κατέχοντες. Κι, όμως, δεν νοείται ένα εισόδημα από εργασία να φορολογείται περισσότερο από ό,τι ένα εισόδημα απ' το κεφάλαιο και μάλιστα, χρησιμοποιώντας την εξαιρετικά παραπλανητική ορολογία περί «έκτακτων επιδομάτων». Απλώς, δεν υπάρχουν αυξήσεις και, αντί για αυξήσεις, έχουμε αυτά τα πενιχρά χρήματα τα οποία δίνονται.
Ότι «ενισχύουμε τους ασθενέστερους», χωρίς να αποκαλύπτουν ότι η ενίσχυση αυτή θα ανέλθει στα 80 λεπτά την ημέρα (!!), γιατί περί αυτού πρόκειται. Από 80 λεπτά μέχρι περίπου 1,5 ευρώ την ημέρα αναλογούν στους συνταξιούχους, με βάση τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Παπαθανασίου.
Ότι «περιορίζονται οι προσλήψεις στο Δημόσιο», παρότι προηγήθηκαν η περίφημη ανακοίνωση για τις προσλήψεις 60.000 με το πρόγραμμα STAGE στο Δημόσιο, η πολλαπλή ανακοίνωση για προσλήψεις στο χώρο της υγείας, η οποία έρχεται μετά από τις αποκαλύψεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, για τις περισσότερες από 700.000 εγκρίσεις προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, από τις 7/3/2004, που κέρδισε η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές.
Αν ήθελαν πράγματι να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες, τότε θα φορολογούσαν τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, θα έκαναν μία έκτακτη φορολογική εισφορά για τις τράπεζες, για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Θα θέλατε να μάθετε πόσα χρήματα χάθηκαν από τα δημόσια ταμεία και ουσιαστικά χαρίστηκαν στους μετόχους των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας, με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών από 35% στο 25% στα διανεμόμενα (που μοιράζονται στους μετόχους) και όχι στα αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων (κέρδη που επανεπενδύονται, αυτή τη μείωση προέβλεπε και το κυβερνητικό πρόγραμμα της Ν.Δ. );
-Γύρω στο 1 δις ευρώ το χρόνο.
Εάν κατορθώσατε να χωνέψετε το προηγούμενο, μάθετε τώρα πόσα χρήματα κόστισαν στο δημόσιο η ίδρυση και λειτουργία 695 νέων Δημοσίων Υπηρεσιών και 467 αμειβόμενων νέων επιτροπών και ομάδων εργασίας (!!), που συστήθηκαν για να βολευτούν τα γαλάζια golden boys:
- Γύρω στα 220 εκ. ευρώ το χρόνο και πάνω από 1 δις ευρώ την πενταετία.
Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κρίνοντας το “εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων” και το “επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης”, που κατέθεσε η κυβέρνηση, τα απέρριψε ως ανεπαρκή, μιλώντας, παράλληλα, για αναποτελεσματικότητα στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και στην άσκηση μακροοικονομικής πολιτικής.
Ύστερα από τα παραπάνω είναι δυνατόν να μη σε πιάνει κλαυσίγελος με τα “μέτρα” που ανακοίνωσε η κυβέρνηση; Κι αν κατά τους αρχαίους προγόνους μας «το Διοικείν εστι προβλέπειν» και όχι «παραβλέπειν και χαμηλοβλέπειν εν σιγή και απαθεία», τι θα γίνει με μας, τους απογόνους τους; Ως πότε θα ανεχόμαστε τον θίασο (σ.σ. “η καλή κυβέρνηση” κατά τον αποχωρήσαντα ήδη απ’ αυτήν κ.Αλογοσκούφη), που μας κυβερνά; Ως εδώ και μη παρέκει (επί το κοσμιώτερον), παρότι μέσα μου ασκεί ασφυκτική πίεση το χρησιμοποιούμενο στην καθομιλουμένη γνωστό τουρκικό επιφώνημα “άι σ....” !!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος, κόντρα στην αντιπολίτευση, που σύσσωμη εξέφραζε τις ανησυχίες της για την μακαριότητα των κυβερνώντων ως προς την πορεία της οικονομίας και την πρόσφατη υπεραισιοδοξία του προϋπολογισμού της κυβέρνησης, δήλωνε ότι: «Κάποιοι επιμένουν να παραπληροφορούν, να κινδυνολογούν, να ψεύδονται. Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι νέοι φόροι δεν υπάρχουν, δεν πρόκειται να υποβληθούν» (22/11/2008). «Απόφασή μας είναι να μην υπάρξει κανένας νέος φόρος. Επιλογή μας είναι να αναπτυχθούν πρόσθετες δράσεις για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής» (5/12/2008). «Είπαμε και επιμένουμε, νέοι φόροι δεν πρόκειται να επιβληθούν» (21/12/2008). «Σας είπα, όπως έχω πει επανειλημμένα, δεν είναι αυτή η πρόθεσή μας» (σε ερώτηση για φόρους, 1/3/2009).
Κι, όμως, πριν “ο αλέκτωρ λαλήσει τρις” ήρθαν τα καινούργια φορολογικά μέτρα, τα οποία χαρακτηρίστηκαν «αναγκαία για την αντιμετώπιση της κρίσης», παρότι το πραγματικό αίτιο των μέτρων δεν είναι η διεθνής οικονομική κρίση, την οποία χρησιμοποιεί ως πρόφαση, αλλά η ίδια η χρεοκοπία της κυβέρνησης και η αδυναμία της να ελέγξει τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Είναι μέτρα αντιμετώπισης της δημοσιονομικής ανικανότητάς της.
Συγκεκριμένα, μας λένε, «με αυτά τα μέτρα πληρώνουν οι έχοντες και οι κατέχοντες» και έχουν μάλιστα την απαίτηση να πιστέψει ο πολίτης ότι κάποιος, ο οποίος έχει λ.χ. μεικτές αποδοχές 1.700 ευρώ, ανήκει στους έχοντες και κατέχοντες. Κι, όμως, δεν νοείται ένα εισόδημα από εργασία να φορολογείται περισσότερο από ό,τι ένα εισόδημα απ' το κεφάλαιο και μάλιστα, χρησιμοποιώντας την εξαιρετικά παραπλανητική ορολογία περί «έκτακτων επιδομάτων». Απλώς, δεν υπάρχουν αυξήσεις και, αντί για αυξήσεις, έχουμε αυτά τα πενιχρά χρήματα τα οποία δίνονται.
Ότι «ενισχύουμε τους ασθενέστερους», χωρίς να αποκαλύπτουν ότι η ενίσχυση αυτή θα ανέλθει στα 80 λεπτά την ημέρα (!!), γιατί περί αυτού πρόκειται. Από 80 λεπτά μέχρι περίπου 1,5 ευρώ την ημέρα αναλογούν στους συνταξιούχους, με βάση τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Παπαθανασίου.
Ότι «περιορίζονται οι προσλήψεις στο Δημόσιο», παρότι προηγήθηκαν η περίφημη ανακοίνωση για τις προσλήψεις 60.000 με το πρόγραμμα STAGE στο Δημόσιο, η πολλαπλή ανακοίνωση για προσλήψεις στο χώρο της υγείας, η οποία έρχεται μετά από τις αποκαλύψεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, για τις περισσότερες από 700.000 εγκρίσεις προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, από τις 7/3/2004, που κέρδισε η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές.
Αν ήθελαν πράγματι να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες, τότε θα φορολογούσαν τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, θα έκαναν μία έκτακτη φορολογική εισφορά για τις τράπεζες, για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Θα θέλατε να μάθετε πόσα χρήματα χάθηκαν από τα δημόσια ταμεία και ουσιαστικά χαρίστηκαν στους μετόχους των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας, με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών από 35% στο 25% στα διανεμόμενα (που μοιράζονται στους μετόχους) και όχι στα αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων (κέρδη που επανεπενδύονται, αυτή τη μείωση προέβλεπε και το κυβερνητικό πρόγραμμα της Ν.Δ. );
-Γύρω στο 1 δις ευρώ το χρόνο.
Εάν κατορθώσατε να χωνέψετε το προηγούμενο, μάθετε τώρα πόσα χρήματα κόστισαν στο δημόσιο η ίδρυση και λειτουργία 695 νέων Δημοσίων Υπηρεσιών και 467 αμειβόμενων νέων επιτροπών και ομάδων εργασίας (!!), που συστήθηκαν για να βολευτούν τα γαλάζια golden boys:
- Γύρω στα 220 εκ. ευρώ το χρόνο και πάνω από 1 δις ευρώ την πενταετία.
Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κρίνοντας το “εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων” και το “επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης”, που κατέθεσε η κυβέρνηση, τα απέρριψε ως ανεπαρκή, μιλώντας, παράλληλα, για αναποτελεσματικότητα στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και στην άσκηση μακροοικονομικής πολιτικής.
Ύστερα από τα παραπάνω είναι δυνατόν να μη σε πιάνει κλαυσίγελος με τα “μέτρα” που ανακοίνωσε η κυβέρνηση; Κι αν κατά τους αρχαίους προγόνους μας «το Διοικείν εστι προβλέπειν» και όχι «παραβλέπειν και χαμηλοβλέπειν εν σιγή και απαθεία», τι θα γίνει με μας, τους απογόνους τους; Ως πότε θα ανεχόμαστε τον θίασο (σ.σ. “η καλή κυβέρνηση” κατά τον αποχωρήσαντα ήδη απ’ αυτήν κ.Αλογοσκούφη), που μας κυβερνά; Ως εδώ και μη παρέκει (επί το κοσμιώτερον), παρότι μέσα μου ασκεί ασφυκτική πίεση το χρησιμοποιούμενο στην καθομιλουμένη γνωστό τουρκικό επιφώνημα “άι σ....” !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου