Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας καλούσε, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου, τους πολίτες όχι απλά να ψηφήσουν, αλλά παράλληλα να στείλουν μέσω αυτής και ένα μήνυμα.
Το μήνυμα αυτό, που ούτως ή άλλως από μόνη της η ψήφος το εμπεριέχει, καθόσον από καθαρή άποψη σημαίνει ότι, για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιλέγουμε τον α΄ ή τον β΄ υποψήφιο για δήμαρχο ή περιφερειάρχη και αντιστοίχως τους ανάλογους υποψηφίους για συμβούλους, επειδή θεωρούμε ότι θα είναι περισσότερο ικανοί ή έστω λιγότερο επιζήμιοι, αποκτά διαφορετική δυναμική και νόημα, όταν τα κόμματα καλούν τους πολίτες να εκφραστούν με διαφορετικούς όρους και κριτήρια, δηλαδή να στείλουν μηνύματα που θα έχουν διαφορετικούς αποδέκτες, έναντι εκείνων που εκτίθενται στις εκλογές και θα έπρεπε να είναι οι φυσικοί αποδέκτες της.
Έτσι εν είδει άτυπου δημοψηφίσματος, από τα κόμματα άλλο μας καλεί να τοποθετηθούμε υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής και άλλα κατά του μνημονίου, βαφτίζοντας μάλιστα την ψήφος μας ως αντιμνημονιακή, τακτική που απαξιώνει, αλλά και νοθεύει, εμμέσως πλην σαφώς, τον καθαρό χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εκλογών, καθόσον τελικά η επιλογή των υποψηφίων εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το αποτέλεσμα μιας συγκυριακής ψηφοφορίας, όπου η εκάστοτε επιβράβευση ή απαξίωση του κυβερνητικού έργου συμπαρασύρει και τα άτομα, που θα επιλεγούν να διοικήσουν τις πόλεις μας και τις νεοσύστατες περιφέρειες.
Κι αν μεν αυτή η διαδικασία κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια της 1ης εβδομάδας των εκλογών και τα κόμματα έβγαλαν, όπως λένε, τα όποια πολιτικά τους συμπεράσματα, ως απάντηση στα ζητήματα που έθεσαν, τι θα γίνει τελικά με την εκλογική αναμέτρηση της 2ης Κυριακής, που ήδη έφθασε; Θα ψηφίσουμε επιτέλους, τουλάχιστον σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση με αυτοδιοικητικά κριτήρια, αξιολογώντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων και τα προγράμματά τους ή και πάλι θα βρούμε κάποια άλλη αιτία, για να ψηφίσουμε για άλλα αντί άλλων;
Επειδή ούτως ή άλλως η χώρα μας αλλού βαδίζει και οι διεθνείς εξελίξεις, που αφορούν κι εμάς ή πρωτίστως εμάς, τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, χωρίς, ωστόσο, ως λαός να έχουμε αντιληφθεί - έστω κατ’ ελάχιστον - την πραγματική κρισιμότητα των καιρών, με καίρια, αν όχι καθοριστική, ευθύνη των κομμάτων, εις τρόπον ώστε να εξακολουθούμε μέσω της ζητουμένης εκφράσεως της μνημονιακής ή αντιμνημονιακής ψήφου, όπως την χαρακτήρισαν, να συμπεριφερόμαστε με περίσσεια παιδαριώδη ανευθυνότητα και επιπολαιότητα, αφού σε τελική ανάλυση είτε επιλεγούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ, είτε εκείνοι της Ν.Δ., με την υπάρχουσα οικονομική συγκυρία θα αναγκαστούν να λειτουργήσουν και καμία ψήφος, με όποια σχετικά ή άσχετα κριτήρια και εάν εκφραστεί, δεν πρόκειται να τους κάνει καλύτερους ή χειρότερους.
Το μνημόνιο δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί δικαιολογία ή πρόσχημα για τον αποπροσανατολισμό μας από το πραγματικό ζητούμενο αυτών των εκλογών. Άλλωστε, το οικονομικό, αλλά και το πολιτικό πλαίσιο είναι διαμορφωμένο και οι εκπρόσωποί μας στην τοπική αυτοδιοίκηση θα κληθούν και να συνεργαστούν με την κυβέρνηση, αλλά και να αντιμετωπίσουν τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα των Δήμων και των Περιφερειών, εκ παραλλήλου με την όποια ανάπτυξη κατορθώσουν να επιτύχουν.
Αυτά είναι δεδομένα και αφοπλιστικά της όποιας σαθρής – υποκριτικής επιχειρηματολογίας εξακολουθούν να ψελλίζουν και να επαναλαμβάνουν και γι’ αυτή τη Κυριακή οι υποστηριζόμενοι από τη Ν.Δ. κ.κ. Μακρή και Αγοραστός.
Όπως ακατανόητη, εντελώς αδικαιολόγητη και άκρως προσβλητική για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, που υποτίθεται ότι υπηρετούν και μέχρι και την προηγούμενη Κυριακή αποζητούσαν την ψήφο μας, είναι η παρότρυνση εκείνων που ήταν επικεφαλείς συνδυασμών, υποστηριζόμενων από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, που δεν πέρασαν στον β΄ γύρο, να ψηφίσουμε όχι υπέρ ή κατά εκείνων που αναμετρούνται την Κυριακή αυτή, αλλά …να καταδικάσουμε με την ψήφο μας αυτούς που έφεραν το μνημόνιο στη χώρα μας, δηλαδή;; Ζει κανείς απ’ αυτούς στο τόπο μας ή είναι σήμερα υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου ή έστω Περιφερειάρχης Θεσσαλίας και δεν το καταλάβαμε;; Έλεος!!
Το μήνυμα αυτό, που ούτως ή άλλως από μόνη της η ψήφος το εμπεριέχει, καθόσον από καθαρή άποψη σημαίνει ότι, για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιλέγουμε τον α΄ ή τον β΄ υποψήφιο για δήμαρχο ή περιφερειάρχη και αντιστοίχως τους ανάλογους υποψηφίους για συμβούλους, επειδή θεωρούμε ότι θα είναι περισσότερο ικανοί ή έστω λιγότερο επιζήμιοι, αποκτά διαφορετική δυναμική και νόημα, όταν τα κόμματα καλούν τους πολίτες να εκφραστούν με διαφορετικούς όρους και κριτήρια, δηλαδή να στείλουν μηνύματα που θα έχουν διαφορετικούς αποδέκτες, έναντι εκείνων που εκτίθενται στις εκλογές και θα έπρεπε να είναι οι φυσικοί αποδέκτες της.
Έτσι εν είδει άτυπου δημοψηφίσματος, από τα κόμματα άλλο μας καλεί να τοποθετηθούμε υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής και άλλα κατά του μνημονίου, βαφτίζοντας μάλιστα την ψήφος μας ως αντιμνημονιακή, τακτική που απαξιώνει, αλλά και νοθεύει, εμμέσως πλην σαφώς, τον καθαρό χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εκλογών, καθόσον τελικά η επιλογή των υποψηφίων εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το αποτέλεσμα μιας συγκυριακής ψηφοφορίας, όπου η εκάστοτε επιβράβευση ή απαξίωση του κυβερνητικού έργου συμπαρασύρει και τα άτομα, που θα επιλεγούν να διοικήσουν τις πόλεις μας και τις νεοσύστατες περιφέρειες.
Κι αν μεν αυτή η διαδικασία κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια της 1ης εβδομάδας των εκλογών και τα κόμματα έβγαλαν, όπως λένε, τα όποια πολιτικά τους συμπεράσματα, ως απάντηση στα ζητήματα που έθεσαν, τι θα γίνει τελικά με την εκλογική αναμέτρηση της 2ης Κυριακής, που ήδη έφθασε; Θα ψηφίσουμε επιτέλους, τουλάχιστον σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση με αυτοδιοικητικά κριτήρια, αξιολογώντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων και τα προγράμματά τους ή και πάλι θα βρούμε κάποια άλλη αιτία, για να ψηφίσουμε για άλλα αντί άλλων;
Επειδή ούτως ή άλλως η χώρα μας αλλού βαδίζει και οι διεθνείς εξελίξεις, που αφορούν κι εμάς ή πρωτίστως εμάς, τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, χωρίς, ωστόσο, ως λαός να έχουμε αντιληφθεί - έστω κατ’ ελάχιστον - την πραγματική κρισιμότητα των καιρών, με καίρια, αν όχι καθοριστική, ευθύνη των κομμάτων, εις τρόπον ώστε να εξακολουθούμε μέσω της ζητουμένης εκφράσεως της μνημονιακής ή αντιμνημονιακής ψήφου, όπως την χαρακτήρισαν, να συμπεριφερόμαστε με περίσσεια παιδαριώδη ανευθυνότητα και επιπολαιότητα, αφού σε τελική ανάλυση είτε επιλεγούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ, είτε εκείνοι της Ν.Δ., με την υπάρχουσα οικονομική συγκυρία θα αναγκαστούν να λειτουργήσουν και καμία ψήφος, με όποια σχετικά ή άσχετα κριτήρια και εάν εκφραστεί, δεν πρόκειται να τους κάνει καλύτερους ή χειρότερους.
Το μνημόνιο δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί δικαιολογία ή πρόσχημα για τον αποπροσανατολισμό μας από το πραγματικό ζητούμενο αυτών των εκλογών. Άλλωστε, το οικονομικό, αλλά και το πολιτικό πλαίσιο είναι διαμορφωμένο και οι εκπρόσωποί μας στην τοπική αυτοδιοίκηση θα κληθούν και να συνεργαστούν με την κυβέρνηση, αλλά και να αντιμετωπίσουν τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα των Δήμων και των Περιφερειών, εκ παραλλήλου με την όποια ανάπτυξη κατορθώσουν να επιτύχουν.
Αυτά είναι δεδομένα και αφοπλιστικά της όποιας σαθρής – υποκριτικής επιχειρηματολογίας εξακολουθούν να ψελλίζουν και να επαναλαμβάνουν και γι’ αυτή τη Κυριακή οι υποστηριζόμενοι από τη Ν.Δ. κ.κ. Μακρή και Αγοραστός.
Όπως ακατανόητη, εντελώς αδικαιολόγητη και άκρως προσβλητική για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, που υποτίθεται ότι υπηρετούν και μέχρι και την προηγούμενη Κυριακή αποζητούσαν την ψήφο μας, είναι η παρότρυνση εκείνων που ήταν επικεφαλείς συνδυασμών, υποστηριζόμενων από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, που δεν πέρασαν στον β΄ γύρο, να ψηφίσουμε όχι υπέρ ή κατά εκείνων που αναμετρούνται την Κυριακή αυτή, αλλά …να καταδικάσουμε με την ψήφο μας αυτούς που έφεραν το μνημόνιο στη χώρα μας, δηλαδή;; Ζει κανείς απ’ αυτούς στο τόπο μας ή είναι σήμερα υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου ή έστω Περιφερειάρχης Θεσσαλίας και δεν το καταλάβαμε;; Έλεος!!
