Aναφέρομαι βέβαια στον νυν πρόεδρο της Ν.Δημοκρατίας, τον οποίο βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να περιφέρεται ανά την Ελλάδα και να δηλώνει την αποστροφή του από τον μηχανισμό στήριξης της χώρας μας και της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, χωρίς όμως να μας λέει το παραμικρό ούτε για ποιο λόγο ακολουθεί η Πολιτεία αυστηρή πολιτική λιτότητας, ούτε για το ποιος ευθύνεται για τον εκτροχιασμό της οικονομίας μας και την καθήλωση της αγοράς, ενώ δείχνει να αγωνιά και για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα...
Είναι φορές που πραγματικά αισθάνεσαι ότι η ζωή μάς κάνει φάρσες, γιατί πώς αλλιώς μπορείς να εξηγήσεις αυτή την όψιμη στάση του κ.Σαμαρά, ο οποίος συμπεριφέρεται ωσάν να ήρθε πριν από λίγο στη χώρα μας και αγνοούσε το τι προηγήθηκε της έλευσής του.
Επειδή, όμως, δεν μπορούμε να ζούμε με αυταπάτες, ούτε με διλήμματα, εκείνο που πρέπει να απαντήσει ξεκάθαρα μέσα του ο καθένας από μας είναι εάν η λαϊκή εντολή που δόθηκε στην σημερινή Κυβέρνηση ήταν για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ή να διαχειριστεί την όποια ευημερία μας;
Όταν ακούς τον κ.Σαμαρά να επαναλαμβάνει το επιχείρημά του “σας εξαπάτησε ο κ.Παπανδρέου όταν σας έλεγε πως λεφτά υπάρχουν” αισθάνεσαι ότι στην άλλη άκρη της γλώσσας του προσπαθεί να πνίξει την αλήθεια, πως “λεφτά υπήρχαν, αλλά έκαναν φτερά κι εγώ το ήξερα, αλλά έκανα την “πάπια””, ομολογία, όμως, που ποτέ, στη πραγματικότητα, δεν πρόκειται να ακούσουμε, αφού αυτό που προέχει γι’ αυτόν στην παρούσα περίοδο είναι η ανάκτηση της εκλογικής δύναμης του κόμματός του και τίποτε άλλο!!
Ζώντας στην ένταση ενός ιδιότυπου κομματικού πρωταθλήματος, απ’ όπου προσπαθεί να πάρει τη ρεβάνς για την περσινή εκλογική συντριβή του κόμματός του από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και να καταξιωθεί στην εκτίμηση των στελεχών του, έχει εξοβελίσει στο περιθώριο το αυτονόητο, ότι εμπρός σε μια πρωτοφανή εθνική κρίση, όπως είναι αυτή που βιώνουμε, θα έπρεπε να υπάρχει σύμπνοια όλου του πολιτικού κόσμου, προκειμένου να αισθάνεται ο κάθε πολίτης περισσότερο ασφαλής.
Η ίδια η ενσυνείδητη - συστηματική ανευθυνότητα παίρνει σάρκα και οστά όταν από τη μια κατασυκοφαντείται και εκμηδενίζεται το έργο της κυβέρνησης και από την άλλη λέγονται τόσα πολλά και αντικρουόμενα μεταξύ τους, προκειμένου να οδηγηθεί ο λαός σε σύγχυση, ώσπου στο τέλος, μη ξέροντας πια τι να πιστέψει, να πέσει στα χέρια του πιο επιδέξιου λαοπλάνου ως ώριμο φρούτο…
Στα πλαίσια αυτού του παραλογισμού τέθηκαν στο τραπέζι από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης ψευτοσυνθήματα του είδους:
α) ναι στην μείωση των δαπανών του κράτους, αλλά μακριά από μισθούς, συντάξεις και ζημιογόνες ΔΕΚΟ,
β) ναι στην αύξηση των εσόδων του κράτους, αλλά χωρίς επιβολή προσθέτων φόρων,
γ) υπάρχει πραγματικό σχέδιο για να βγει η ελληνική οικονομία από τη κρίση το 2011, χωρίς θυσίες,
δ) ο μηχανισμός στήριξης ήταν ένα σχέδιο των δανειστών μας για να υφαρπάσουν τον μόχθο του έλληνα εργάτη,
ε) να επαναδιαπραγματευτούμε το δημόσιο χρέος και να το αποπληρώσουμε σε βάθος χρόνου,
στ) να αφήσουμε καλύτερα το χρέος απλήρωτο, ελεγχόμενα ή μη και να συνεχίσουμε να ζούμε την ίδια ανέμελη μέχρι πρότινος ζωή μας.
Μπορούμε και πρέπει να δείξουμε την μέγιστη υπευθυνότητα στην κρίση που βιώνουμε ως χώρα και να πάρουμε ξεκάθαρη θέση απέναντι στους λαοπλάνους. Το αντίδοτο στην κρίση είναι η ίδια μας η κρίση, όσο δε για την Ν.Δ. και τον σημερινό φιλόδοξο πρόεδρό της κ.Σαμαρά τους αφιερώνουμε ένα στίχο από γνωστό άσμα του Στράτου Διονυσίου “μας υποχρέωσες, μα δε μας είπες τελικά πόσο μας χρέωσες”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου