Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2006

«Ναρκωτικά – ένας σύγχρονος …Μινώταυρος»

Αν αποφάσισα να καταπιαστώ με τα ναρκωτικά και ό,τι αυτά συνεπάγονται για την κοινωνία μας, είναι γιατί πρόκειται για ένα πραγματικά άκρως σοβαρό ζήτημα, στο άκουσμα του οποίου πολλοί, ίσως, έχουν την εντύπωση ότι δεν τους αφορά άμεσα, παρά μόνον την Αστυνομία και τον …υπόκοσμο.
Κι, όμως, η δραματική αύξηση των χρηστών, των τοξικοεξαρτημένων, αλλά και των θανάτων από ναρκωτικά έχουν ήδη πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και στη Χώρα μας, σηματοδοτώντας την έκταση του προβλήματος.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα σήμερα το “τέρας” αυτό, στο οποίο καταβάλλουμε ένα ολοένα αυξανόμενο φόρο αίματος, όχι απλά κατατρώει τη νέα γενιά της πατρίδας μας, αλλ’ απεναντίας της αποστερεί την δυνατότητα της αναγκαίας φυσικής της ανανέωσης, καθόσον έχουμε:
i) περίπου 200 νεκρούς νέους ανθρώπους το χρόνο,
ii) σχεδόν 100.000 νέους μπλεγμένους στο κύκλωμα της χρήσης με συνεχή επέκταση ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο των μαθητών,
iii) σχεδόν το 50% των κρατουμένων στον Κορυδαλλό αφορά χρήστες ναρκωτικών ουσιών,
iv) ενώ ελάχιστοι είναι οι έμποροι που βρίσκονται στη φυλακή και, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται από τα Τμήματα Δίωξης Ναρκωτικών της Ελληνικής Αστυνομίας, άθικτα εμφανίζονται τα κυκλώματα διακίνησης και εμπορίας, αφού αυτοί που κατά κανόνα συλλαμβάνονται είναι ή μικροέμποροι ή χρήστες ναρκωτικών, που αναλαμβάνουν, κατά παραγγελίαν πολλών ενδιαμέσων μεσολαβητών και όχι απευθείας από τους εμπόρους, να διακινούν ναρκωτικά, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ημερήσια δόση τους, με αποτέλεσμα οι πραγματικοί έμποροι να βρίσκονται στο παρασκήνιο και να πλουτίζουν, αντικαθιστώντας αμέσως όσους από τους διακινητές τους τύχει να συλληφθούν.
Ας μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η εμπορία ναρκωτικών ουσιών είναι μία από τις τρεις πιο επικερδείς "επιχειρήσεις" παγκοσμίως μαζί με τα όπλα και το πετρέλαιο. Και τις τρεις αυτές "επιχειρήσεις" με όλους τους τρόπους ελέγχουν οι ΗΠΑ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αφγανιστάν, όπου, μετά την εισβολή των Αμερικανών, η παραγωγή οπίου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο!!
Μέσα σε όλο αυτό το παραλογισμό, αλλά και τον προβληματισμό, ξεπήδησαν φωνές που μας λένε ότι “το χασίς δε δημιουργεί εξάρτηση”!! Το επιχείρημα αυτό, από τους θιασώτες της νομιμοποίησης των ναρκωτικών, δεν είναι τίποτα άλλο από μια συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας, η οποία έχει δείξει ότι οι εξαρτησιογόνες ουσίες παρεμβαίνουν και απορυθμίζουν τη λεπτή ισορροπία μεταξύ χημικών και ηλεκτρικών ερεθισμάτων στον εγκέφαλο των ζώων και του ανθρώπου.
Και πώς μπορεί να υπολογίσει κανείς τις μακροχρόνιες συνέπειες στη συμπεριφορά των ανθρώπων; Οι συνέπειες αυτές είναι πιθανόν μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες. Είναι γνωστό το σύνδρομο έλλειψης κινήτρων και στόχων, κατά το οποίο ο χρόνιος χρήστης δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο από το πώς θα εξασφαλίσει την επόμενη δόση του. Κι εδώ, αφήνοντας για λίγο την χημική και φαρμακολογική πλευρά των ναρκωτικών και υπεισερχόμενοι στην άλλη, τη ζώσα κοινωνική και ψυχολογική διάσταση του φαινομένου, θα διαπιστώσουμε ότι η αλήθεια είναι ότι ακόμη και το ηπιότερο, σε σύγκριση με την ηρωίνη και την κοκαΐνη, χασίς έχει έντονη ψυχολογική δράση και δημιουργεί πολλά και σοβαρά οργανικά προβλήματα. Επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλεί ψυχική εξάρτηση. Συνδέεται με τη φιλοσοφία της φυγής.
Είναι προφανές ότι τα αίτια που οδηγούν στη χρήση, όσο και στην εξάρτηση είναι πολυπρόσωπα και συγκεκριμένα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η διαρκής ανασφάλεια, ο οικονομικός και κοινωνικός αποκλεισμός, η διάρρηξη του οικογενειακού ιστού, η κατάπτωση των αξιών, η κοινωνική σήψη, συνθέτουν μια πραγματικότητα βάρβαρη, η οποία εξωθεί τους νέους στα ναρκωτικά. Η χρήση καλύπτει την ίδια κοινωνική ανάγκη, την ανάγκη φυγής από την πραγματικότητα.
Οι αιτίες αυτές, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους, όχι μόνο δεν αίρονται, αλλά συνεχώς οξύνονται, καθιστώντας το πρόβλημα εκρηκτικό, καθόσον δημιουργούν ασφυκτικά πλαίσια, μέσα στα οποία φυτρώνει, υποθάλπεται και συνεχώς αναπτύσσεται η χρήση των ναρκωτικών ουσιών, η οποία στοιχίζει σε χιλιάδες νέους και νέες ακόμη και τη ζωή τους.
Κοντολογίς, θα πρέπει σε πανελλαδικό επίπεδο και καθ’ ο μέρος μας αφορά στον ίδιο το Νομό μας, όπου προ πολλού χτύπησε κόκκινος συναγερμός, με άμεση και από κοινού πρωτοβουλία και δράση της Νομαρχίας και των Δήμων, να υπάρξει δέσμη μέτρων για τη νεολαία, που να προστατεύει τους νέους από τα κοινωνικά αίτια που τους οδηγούν στα ναρκωτικά. Να δημιουργηθούν οι αναγκαίες υποδομές στήριξης και θεραπείας των τοξικομανών στα δημόσια νοσοκομεία της Χώρας. Να ενισχυθούν και επεκταθούν οι θεραπευτικές κοινότητες (ΚΕΘΕΑ-18 ΑΝΩ) σε όλους τους νομούς της Χώρας, με άμεση προτεραιότητα και στο δικό μας Νομό, μέσω της εξασφάλισης πόρων και ικανού ανθρώπινου στελεχικού δυναμικού και προσαρμογής στα σύγχρονα επιστημονικά και διεθνή δεδομένα. Να χορηγούνται, ελεγχόμενα, υποκατάστατες ουσίες (μεθαδόνη) σε χρήστες που δεν έχουν δυνατότητα να επιλέξουν άλλα μέσα θεραπείας. Να ενισχυθούν τα προγράμματα ενημέρωσης και πρόληψης, ενταγμένα μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Να δημιουργηθούν οι δομές και οι υπηρεσίες κοινωνικής επανένταξης, οι οποίες θα σχεδιάζουν τις πολιτικές και τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και κοινωνικής επανένταξης των εξαρτημένων ατόμων. Να θεσμοθετηθούν πολιτικές θετικών διακρίσεων πρόσληψης στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με στόχο τη στήριξή τους και την αποτροπή του κινδύνου να επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάσταση. Να συσταθούν και λειτουργήσουν τα προβλεπόμενα από το νόμο «τοπικά συμβούλια πρόληψης της εγκληματικότητας» και να ενισχυθούν από τη Νομαρχία Μαγνησίας και τους Δήμους οι υπηρεσίες δουλειάς στο δρόμο, οι οποίες θα στοχεύουν την προσέγγιση ομάδας χρηστών που βρίσκονται στους δρόμους και τα πάρκα. Να προωθηθεί άμεσα η ένταξη στην Ελληνική Αστυνομία κοινωνικών επαγγελμάτων (κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι) που θα αντιμετωπίσουν το χρήστη με κοινωνικές πολιτικές και όχι με βία. Να προωθηθούν άμεσα προγράμματα πρόληψης και στήριξης των φαντάρων. Να σπάσουν τα στεγανά και να δημιουργηθούν κοινωνικές υπηρεσίες μέσα στα στρατόπεδα.
Μέχρι να επιστρέψει το πλοίο με αναρτημένα τα λευκά πανιά, κατά πως έλεγε ο μύθος, ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής. Δεν πρέπει να υποκύψουμε στον σύγχρονο αυτό “Μινώταυρο”, ούτε να δεχθούμε νομοτελειακά ότι είναι κάτι φυσικό ή της μοίρας μας γραφτό να θυσιάζονται τόσα και τόσα παλικάρια μας στις αιμοβόρες διαθέσεις του…

Δεν υπάρχουν σχόλια: